dinsdag 6 september 2011

Ruiger dan

Ruiger dan overwoekerd kan het toch niet gaan, en ik vind het mooi zo!
Hier na gaat het over in wat kalmer rustiger misschien.
Glooiend zou een mooi woord zijn om t gebruiken
Ja glooiend met een hekje om de dingen zo dat je , je niet stoot of dat je zet gewoon ziet

En loop ik met iemand die ook rustig is langs sleutelkruid, lavatera en de joodse wandelaar waar ik als kind nog een beetje bang voor was.
En praat over hoe ze er bij staan en dat de kalfsogen ook al bijna in bloei zijn en over hoe veel knop er wel niet in de rodondenderon zit.
   
En dit doen we morgen weer en misschien wil er dan wel iemand met ons mee , ik weet dat tante het ook goed kan al probeert zij nog wel eens over te stappen op over het eten praten of  juist de mollenplaag te benadrukken of even gaat  opscheppen over haar gevecht tegen de hanenkam en berenklauw
Meestal doen we dan of  we niets weten en horen maar soms maken we ons dan zorgen .

Maar dat is pas morgen nu loop ik getwee
En we praten zacht , tot dat ik denk te voelen dat je stil word , je stopt met lopen terwijl je nog net een stap zet , dit is nog niet eerder gebeurd ! ik durf niet te kijken zie het  wilde gras
Dan ga je praten over  dingen zonder  nog om je heen te kijken  dingen verdwijnen achter de hekjes
En we staan in een groot  golfbal glad gazon en we kijken naar het groen.

Je vertelt me over werelden die ik los van jou ken
Over mensen die ik niet ken
Over plekken waar ik altijd nog naar toe wilde

Je bent een onderbroken gevecht aan het leveren met je tranen , die ik nog niet begrijp
Iin eens ben je niet meer met mij maar alleen  ik nog wel met jou, je hebt me vast

Dan vertel je me dat je naar gedroomd  had over dat ik er niet  was en nog niet geweest was dat je me niet kende en me toch miste, en dat je daar aan moest denken toen je zag dat de blauwe regen op springen stond  en dat er niemand was die je voor was om er bewonderen voor te gaan staan en niet  te zeggen mooi he of  nou dit jaar is ie wel heel uitbundig, maar gewoon iemand miste in je droom  om zonder te delen alles te delen

Ik durf je nu wel aan te kijken en knipper  tegen de zon die lacht op je gezicht dwars door  de douw van je droom , ik pak je hand en daar mee je hard en vertel over een boom die we allebei heel goed kennen , het is de gouden treur wilg helemaal aan het einde , bij de bos rand en de waterkant .
Hij is er speciaal voor verdrieten als deze
Hij treurt voor je.
Vertel ik je


Winne de Leeuw

kunst eiland

expositie, kunsteiland van 9 tot 11 september.
helgoland 10 zaandam

 twee werken, video installatie en wand instalatie .