maandag 30 januari 2012

texel slufter

ik wandel met mijn vader, we praten niet en toch is dit het moment dat we elkaar verstaan vol zinnen
ik zin op een zin, die heeft geen zin. die blijft in mijn hoofd, die loopt niet.

blauw is daar en vraagt, neem me mee, maar het heeft geen zin je bent stuk, het enige dat je bent is blauw en dat is al zo veel. hij vraagt het nog eens , neem me mee, uit schuld maak ik een foto, mooi blauw.
linker of rechter schoenen stromen verschillende kusten te gemoed.Nederland is de kust voor links zeggen ze, Engeland neemt rechts of andersom. het komt door de trek van zee. wellicht zie ik nu het antwoord op een vraag van lang geleden.. waarom rijden ze daar aan de andere kant van de weg ??
dit maakt niemand, het word alleen gezien, gemaakt door alles, net als wij de dieren.
panfluit voor potvissen waar ze bij vloed op mogen blazen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten