Ik dacht van wel was mijn antwoord. Hoe weet je dat? was je wedervraag, dat weet ik omdat ik dan stil ben en er een rimpel in mijn voorhoofd komt. En als ik dan stil ben, luister ik naar het gefluister in mijn hoofd, dat zijn dan gedachten. Je trok je vleugels op en sprak, dat is niet nadenken dat is luisteren naar je gedachten. O ... was mijn reactie en ik dacht dan heb ik vast nog nooit nagedacht. Ik vroeg je, en jij, heb jij wel eens nagedacht? Nee zei je dat kunnen alleen mensen wij luisteren net als jij naar gedachten niet de onze maar naar die van jou. En jullie. Daarom durfde ik ook te vragen of je ooit had nagedacht want er komen steeds weer nieuwe fluister stemmen bij en ze lopen in cirkels maar je vergeet ze na te gaan. Ik werd stil en fronste mijn voorhoofd Jij moest grinniken en ik lachte ook, Ik dacht na lachte ik, het duurde maar heel even en het was moeilijk om het gefluister stil te krijgen maar ik weet het zeker ik dacht net voor het eerst na. Ik had verwacht dat je nu voldaan weg zou vliegen, maar dat deed je niet. Je vloog naar mijn tafeltje en begon rustig de kruimels van bordje te pikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten