woensdag 25 januari 2012

Zee paardjes


Het begon allemaal vreselijk lang geleden nog voor de zon de maan en de sterren zelfs nog voor het water en het vuur.
Er was niet veel meer dan jij en ik van lucht.
We konden niet praten alleen zuchten
we konden elkaar niet aanraken alleen maar duchten.

Het was een prettig leven, maar het duurde maar even.
Het viel ons steeds zwaarder en we raakten verveeld van het zweven.

Ik miste van alles dat ik nog niet kende, en jij? Van jou wist ik niets. Misschien was je er geen eens.

Heel enkel voelde ik een weerstand in mijn zijn, en wist het is jij, je voelde fijn.
Ik tastte in het witte licht in de eindeloze ruimte in de transparante mist.
Ik wou je steeds vaker ontmoeten, maar het leek wel bijna niet te lukken ik werd er verdrietig van heel zwaar in mijn gemoed. Alles werd grijs en regen.

Ik zakte steeds verder naar beneden als het al beneden was ik wist nog niet van boven en onder.

Ik liet me afglijden het kon mij niets meer schelen miste je mist te erg.
Ik daalde voor weken en er leek geen einde te zijn aan deze pijn.
Tot ik opschrok voor het eerst en iets zag, ik zag echt iets iets kleins en doorzichtig. Het zwom. Wat zwemmen was wist ik nog niet maar het zwom, daalde en klom.
Ach kom het zwom!!!!!

Toen hoorde ik voor het eerst. Er kwamen dingen anders dan mijn eigen gedachten vrij. Ze bewogen zich zonder doel ik stuurde niets het zong uit zich zelf in mij!!

Wat ik zag was het eerste dat ik ooit zag een beestje zo klein en lief en teer.
Het beestje maakte een tinkel hinkel geluidje en had een puntig snuitje
zijn lijf liep in een slingertje en het was niet groter dan een heel klein dingetje.

Later leerde ik dat het heette en zeep aardje en nog later wist ik het echte woord voor dit diere ding het was en zeepaard.
Maar ik noemde het toen een slingertje.

Er kwamen er steeds meer. In licht roze en blauw en paars en zilver.

Ze slingerden zich om me heen en het tinkelde en kietelde en duizend belletjes zwermden om me hoofd. en toen zag ik je!!!!!
ik zag je voor het eerst!! wat was je mooi tussen alle bubbeltjes ik leek te dromen je leek in mijn gedachten maar je was er echt je was overal!!

Ik hoefde je nooit meer te missen je was er nu altijd!

Wat ik bedoel is de slingertjes zwierden weg en verdwenen in het niets dat ook veranderd was in iets. Ze verdwenen in het iets.

En toch kon ik je nog steeds zien. Je lach glom me tegemoet! En ik schonk je mijn glimmende lach.

We waren hetzelfde en ook heel anders.

We waren vrienden en ook iets heel anders

We waren broers en ook iets anders
We waren samen voor altijd voor nooit en voor nu

en de slingertjes hielpen ons altijd als we elkaar even niet vinden konden.

Nu pas vele jaren later weet ik dat slingertjes zeepaardjes zijn en dat zeepaardjes engelen van de zee zijn en ons helpen als ze de tijd hebben om elkaar te zien en te vinden .

Als je er een ziet probeer hem nooit te vangen maar volg hem in verlangen. Blijf achtervolgen tot je bijna niet meer kan. En dan vind je waar je zo van droomde en zo verdrietig over was dat je het niet hebben kon. Zeepaarden zijn er om je verlangen te vangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten